Με αφορμή τις ενέργειες μερίδας ασκούντων χρέη συντονιστών
στις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις για την εφαρμογή του συστήματος “Διοίκηση μέσω
Στόχων” του άρθρου 22 του ν. 4369/16 το
Δ.Σ. της ΟΣΕΑΔΕ σημειώνει τα
εξής :
1. Η εκτίμηση της ΟΣΕΑΔΕ όπως εκφράστηκε σχεδόν
ομόφωνα και στο πρόσφατο ενδιάμεσο συνέδριο τον Σεπτέμβρη στον Βόλο, για την επιχείρηση επιβολής εσωτερικής
πειθαρχίας τόσο με την “Στοχοθεσία” όσο και με την προσχηματική
“Αξιολόγηση” προκείμενου να εξασφαλιστεί
χωρίς αντιδράσεις η εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής επιβεβαιώνεται πλήρως.
Για άλλη μια φορά επιχειρούν να αντιστρέψουν την πραγματικότητα, αποδίδοντας εξ
ολοκλήρου το «πρόβλημα» της Δημόσιας Διοίκησης στη Χώρα μας στους
διοικούμενους, δηλαδή τους εκτελεστές-εφαρμοστές των πολιτικών και όχι στους
διοικούντες, σε αυτούς δηλαδή που αποφασίζουν και δίνουν τις εντολές…
2. Η βαθιά αντιδραστική πρόβλεψη του νόμου για την
αρμοδιότητα του κάθε υπουργού ή στην προκείμενη περίπτωση του κάθε (
μονομελούς) οργάνου διοίκησης να θέτει αυθαίρετα στόχους μετά από εισηγήσεις (
;) των Γεν. Δ/ντών, αποκαλύπτει ξεκάθαρα το ΠΟΙΟΣ,ΤΙ,ΠΟΤΕ και ΠΩΣ,
της Κυβερνητικής Πολιτικής για την
Δημόσια Διοίκηση καθώς δεν γίνεται καμία αναφορά :
- στην παντελή έλλειψη σύγχρονων οργανογραμμάτων που να ανταποκρίνονται στο πλήθος των αρμοδιοτήτων,
- στην τραγική υποστελέχωση, κρινόμενη ακόμη και με βάση τα σημερινά ελαχιστοποιημένα “μνημονιακά” οργανογράμματα της Καλλικρατικής περιόδου με την, αναγκαστική πολλές φορές, επιδημία των παράλληλων καθηκόντων όπου κάθε υπάλληλος φορτώνεται με αρμοδιότητες περισσοτέρων καθηκόντων , χωρίς συνήθως καν τα τυπικά προσόντα. Υπό αυτές τις συνθήκες είναι προφανές ότι κανένα σύστημα στοχοθεσίας-αξιολόγησης του προσωπικού δεν είναι δυνατόν να οδηγήσει σε καλύτερη λειτουργία των υπηρεσιών, για τον απλούστατο λόγο ότι τα προβλήματα δεν εντοπίζονται στην «απόδοση» του προσωπικού, αλλά κυρίως στην έλλειψή του.
- στην συνεχή μεταφορά αρμοδιοτήτων χωρίς μεταφορά του απαραίτητου προσωπικού, προκειμένου να καλυφθούν οι “μνημονιακοί” ( και διαχρονικοί ) στόχοι του “λιγότερου κράτους” αλλά και της πάση θυσία (και κόστους ) τροφοδότησης των ιδιωτικών συμφερόντων ( ιδιωτικοποιήσεις) στην πλήρη ανυπαρξία περιγραφής των θέσεων ( αναλυτικά καθήκοντα) αλλά και, κατά το δυνατό, τυποποιημένων διαδικασιών διεκπεραίωσης καθηκόντων και αρμοδιοτήτων. Στόχος των παραπάνω δεν είναι φυσικά η «βελτίωση» του υπαλλήλου ή του τμήματος που δεν επιτυγχάνει τους στόχους, αλλά η μεταφορά ουσιαστικά της ευθύνης για τα προβλήματα και τις αδυναμίες του δημοσίου τομέα στους εργαζόμενους και τις δομές του δημοσίου, προετοιμάζοντας ουσιαστικά το κλείσιμό τους.
- στην πλήρη απουσία κωδικοποίησης της ( εντελώς ανερμάτιστης) νομοθεσίας όπου μπορεί πχ να βρει κανείς διατάξεις για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας σε νόμο που αφορά την Ψυχική υγεία (!), όταν δεν χρειάζεται να ερμηνευτούν φωτογραφικές διατάξεις – παρεμβάσεις των ‘θεσμών’ ή των επιχειρηματικών ομίλων και κυρίως
- στο κομβικό ζήτημα του είδους της εφαρμοζόμενης πολιτικής την οποία αφορούν οι στόχοι( φορομπηξία, περικοπές κοινωνικών δαπανών, υπέρθεση, στο όνομα της “ανάπτυξης” των επιχειρηματικών συμφερόντων επί της ταφόπλακας των κοινωνικών αναγκών ( δημόσια υγεία, παιδεία, ασφάλιση – πρόνοια, προστασία φυσικού περιβάλλοντος και περιουσίας κλπ).
3. Οι δε πρόθυμοι “εκτελούντες χρέη” συντονιστών
έσπευσαν να προχωρήσουν στη έκδοση των σχετικών αποφάσεων προκειμένου ως “καλά και υπάκουα όργανα” να πάρουν καλή
θέση στην κούρσα της κατάληψης των θέσεων, κούρσα όπου πχ η συνέντευξη μετράει περισσότερο από
τα τυπικά προσόντα ( χάριν πάντα της, “αριστερής” αυτή την φορά,
....αξιοκρατίας)... Δια της σπουδής τους
όμως, κατάφεραν (!) να γελοιοποιήσουν την όλη διαδικασία όταν .....ανακαλύπτουν ως “στρατηγικούς στόχους” πομπώδεις, πλην αόριστες, γενικολογίες που
συναντώνται άφθονες σε παλιά σχολικά εγχειρίδια “αγωγής του πολίτου” ή
κακομεταφρασμένα προπαγανδιστικά έντυπα της “δημοκρατίας” που εμπορεύεται η
Ευρωπαϊκή Ένωση και τα καλοπληρωμένα όργανά της. ( πχ “Εκσυγχρονισμός και
απλοποίηση διοικητικών διαδικασιών”, ή “Αναβάθμιση ποιότητας των παρεχομένων
υπηρεσιών” κ.α.)
4. Η σπουδή, τόσο της
συγκυβέρνησης όσο και των προθύμων εκτελούντων χρέη, για τη εφαρμογή των
“μνημονιακών” υποχρεώσεων της “στοχοθεσίας”, ακριβώς όπως και οι προκάτοχοί
τους, εξηγείται για την μεν δημόσια διοίκηση με την σύνδεσή της με την εξίσου
αντιδραστική “αξιολόγηση” , τους μισθούς πείνας και τον πειθαναγκασμό , για τον
υπόλοιπο λαό μας δε, μεταφράζεται σε
ανεμπόδιστη εφαρμογή της συνεχιζόμενης βάρβαρης πολιτικής που εξασφαλίζει
φτηνές υπηρεσίες και φτώχεια για τους πολλούς από την μια και διευκολύνσεις, με
άφθονους πόρους και, κρατική χρηματοδότηση, για την ολιγαρχία του πλούτου, από
την άλλη. Σκοπός τους η Δημόσια Διοίκηση να χρησιμοποιείται όχι μόνο ως λάφυρο
της εκάστοτε εξουσίας, αλλά ακόμη χειρότερα, προκειμένου μια παρασιτική ελίτ
συμφερόντων να υφαρπάζει ανεξέλεγκτα τον πλούτο της χώρας και να μοιράζει τα
ιμάτια στους ημετέρους χωρίς να λογοδοτεί πουθενά.
Η Ομοσπονδία μας με βάση αυτές τις εκτιμήσεις αλλά και τις
αποφάσεις των συλλογικών της οργάνων,
είναι υποχρεωμένη να σταθεί αποφασιστικά απέναντι, στις μεθοδεύεις τόσο
της κυβέρνησης όσο και των “προθύμων”
οργάνων της στις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις.
Όπως ακριβώς και με τις αντίστοιχες μεθοδεύσεις των προηγούμενων
μνημονιακών κυβερνήσεων όπου πρωτοστάτησε, τόσο στην αποκάλυψη του βαθιά
αντιδραστικού χαρακτήρα της τότε προσχηματικής προκάτ “αξιολόγησης” όσο και
στον αγώνα για την ανατροπή τους, καλεί δε
τα Α βάθμια σωματεία μέλη αλλά και όλους
τους συναδέλφους, αφενός να απορρίψουν
τις νέες μεθοδεύσεις και αφετέρου να
εργαστούν, με οδηγό τις αποφάσεις των συνεδρίων μας, για να αποκαλυφθεί πλατιά στο λαό μας ο βαθιά
αντιλαϊκός τους χαρακτήρας.
Η Ομοσπονδία μας τέλος, δεσμεύεται να εξαντλήσει κάθε
δυνατότητα ώστε η ΑΔΕΔΥ να αναλάβει σχετικές πρωτοβουλίες και ταυτόχρονα θα
εργαστεί, σε συνεργασία και συντονισμό με άλλους συνδικαλιστικούς φορείς, για
την καλύτερη οργάνωση του αγώνα ανατροπής των συγκεκριμένων αντιδραστικών
κυβερνητικών μεθοδεύσεων.